Από το πρωί, όπως κάθε χρόνο, βγήκαν οι Λαζαρίνες στις γειτονιές των Σοφάδων. Μικρά και μεγαλύτερα κορίτσια, έβαλαν τα καλά τους ρούχα, πήραν το στολισμένο από την προηγούμενη μέρα καλαθάκι τους και το δίχρωμο περίτεχνο «λαζαρόξυλο» και είπαν τα τοπικά κάλαντα του Λαζάρου.
Στολισμένες οι Λαζαρίνες με ωραίες φορεσιές και κρατώντας καλάθια στολισμένα με λογής λογής ανοιξιάτικα λουλούδια γυρίζουν όλα τα σπίτια. Καθώς τελείται μέσα την καρδιά της Άνοιξης πέρα από τα θρησκευτικά μηνύματα που μεταδίδει, συμβολίζει και την αναγέννηση της φύσης. Οι Λαζαρίνες επίσης συμβολίζουν την αναγέννηση και συνέχιση της ίδιας της παραδοσιακής κοινωνίας, είναι οι κοπέλες – μελλοντικές νύφες που θα αναλάβουν μέσα από το γάμο και την απόκτηση παιδιών να ανανεώσουν και να συνεχίσουν την παραδοσιακή κοινωνία. Σε πολλές περιοχές συμμετέχουν στο έθιμο και γυναίκες άλλων ηλικιών ενώ με την ολοκλήρωσή του συγκεντρώνονται στην πλατεία του χωριού και όπου χορεύουν και τραγουδούν χορούς, πιασμένες όλες οι γυναίκες σε ένα κύκλο.
Το έθιμο είναι γνωστό και από τους περιηγητές στο τέλος του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα. Στην περιοχή της Καρδίτσας τα κορίτσια τραγουδούν με τη συνοδεία αγοριών, τα οποία κρατούσαν μεγάλες μαγκούρες, με τις οποίες εμπόδιζαν τα σκυλιά να πλησιάζουν τις Λαζαρίνες. Υπήρχε παλαιότερα και γι’ αυτόν ανάλογο τραγούδι, το οποίο αναφέρει και ο Βασ. Αναγνωστόπουλος από την περιοχή Παλαμά, ενώ μεγάλη υπήρξε και η ανάμνηση του σκυλομάγγου, που πέρασε και στο χώρο της λογοτεχνίας, με το γνωστό μυθοστόριμα ‘Ο Σκυλομάγγος’ του συγγραφέα Μάνθου Παπάγγελου με πληροφορίες και αναμνήσεις από το χωριό Ματαράγκα Καρδίτσας.
Τα Λαζαρινά κάλαντα περιέχουν τραγουδάκια ολιγόστιχα που αναφέρονται στο θρησκευτικό μήνυμα της εορτής και πάρα πολλά παινέματα τραγουδάκια που εξυμνούν τα μέλη της οικογένειας (νοικοκύρης, νοικοκυρά, μικρό παιδί, παλικάρι, κοπέλα, αρραβωνιασμένοι, νιόπαντροι) αλλά και τα μέλη της παραδοσιακής κοινωνίας του χωριού: ιερέα, δάσκαλο, γεωργό, τσομπάνο.
– Το Σαββάτο του Λαζάρου
Καλημέρα σας καλή χρονιά σας
τώρα ήρθαμι στην αφιντιά σας
να τραγ’ δησουμε το Λάζαρό μας.
Σήμερα έρχεται ο Χριστός ο επουράνιος Θεός
και εις την πόλη Θηθανία Μάρθα κλαίει και Μαρία
Μάρθα κλαίει τον αδερφό της φίλο και εγκαρδιακό της
Την ημέρα την Τετάρτη κίνησε ο Χριστός για να ΄ρθει
Τότε Μάρθα και Μαρία βγήκαν απ’ τη Βηθανία
Το Χριστό παρακαλούσαν και στα πόδια τον φιλούσαν
Αν θα ήσουν δω Χριστέ μας δεν θα πέθαινε ο αδερφός μας
Ξυπνά, Λάζαρε, και μην κοιμάσι
ήρθε η μάνα σου από την πόλη
σι φιρι χαρτί και κομπολοϊ
του ζουνάρι σου μαργαριτάρι
του μαντήλι σου φεγγαλογάει.
Άντε… και του χρόνου με υγεία!
